Blog

Opieka naprzemienna polega na tym, że dziecko przebywa przebywa na przemian pod opieką raz jednego raz drugiego rodzica, przy czym najczęściej przez zbliżony okres (np. 2 tygodnie u mamy i 2 tygodnie u taty). Przesłanką orzeczenia opieki naprzemiennej jest posiadanie przez oboje rodzi­ców pełnej władzy rodzicielskiej. Nie jest zatem dopuszczalne ustanowienie opieki naprzemiennej w sytuacji pozostawienia władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców przy ograniczeniu tej władzy drugiemu.

W przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego brak wyraźnej re­gulacji prawnej dotyczącej „pieczy naprzemiennej”. Podstawę prawną dla ustanowienia przez sąd rodzinny opieki naprzemiennej dawałby art. 58 § 1a (w przypadku rozchodzących się małżonków) oraz art. 107 k.r.o. (jeżeli do orzekania dochodzi w późniejszym czasie).

Orzeczenie opieki naprzemiennej wymaga, w świetle art. 58 § 1a k.r.o., spełnienia dodatkowych przesła­nek (chodzi o: zgodny wniosek stron, przedstawienie zgodnego z dobrem dziecka porozumienia o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej oraz pozytywną prognozę co do współdziałania rodziców w sprawach dziec­ka).

O naprzemiennej opiece ze zmiennym miejscem pobytu dziecka decydują coraz częściej sądy amerykańskie. W naszym kraju wciąż jest to nowość, zaś rodzice, którzy domagają się przed osądem takiego orzeczenia muszą wykazać, że rozwiązanie to będzie korzystne dla dziecka. W takim przypadku również może być konieczne zasięgnięcie opinii specjalisty, czyli psychologa, który wypowie się na temat aktualnego stanu rozwoju dziecka i określi, czy naprzemienna opieka ze zmiennym miejscem zamieszkania dziecka nie będzie mu szkodziła.

Co do alimentów w takim przypadku, sąd może orzec, że rodzice pokrywają koszty utrzymania dziecka w ramach pobytu dziecka u nich, a większe wydatki jak np. czesne za szkołę, wakacje, aparat ortodontyczny po połowie.

adwokat Marta Głuch